Angels Landing

Jos en Julian zijn vanochtend vroeg opgestaan. Niet echt vroeger dan de dagen ervoor, maar iig zonder op het gemakje wakker worden en opstaan. Ze wilden nl. Angeles Landing gaan doen. Het is slim om dan vroeg Zion in te gaan omdat je dan deels nog in de schaduw loopt en het nog niet zo warm is. Rond een uur of kwart voor 8 reden ze weg bij het hotel. Wij hebben vervolgens wel op ons gemakje ontbeten, gedouched en aangekleed en zijn tegen 9 uur richting Zion gegaan met de bus. Via het bezoekercentrum zijn we overgestapt op de shuttle in Zion. Bij de Zion Lodge zijn we uitgestapt en begonnen aan de wandeling naar de Lower Emerald pools. De temperatuur begon alweer op te lopen en Amelie was ondertussen ook druk bezig met het invullen van haar junior ranger boekje. Ze moest afval opruimen en kijken of ze verschillende planten en dieren tegenkwam. Ondertussen vlogen er verschillende helikopters af en aan, wat Marie en ik toch niet zo'n geruststellende gedachte vonden met de mannen op zo'n gevaarlijke wandeling... Aangekomen bij de lower emerald pool hebben we even onder de waterval gestaan en hier besloten we (of de kids eigenlijk) dat we niet verder zouden wandelen. 

Na de lower heb je ook nog de middle en de upper emerald pools, maar de middle was gesloten en de upper was dan wel weer erg ver (ok, we geven het toe, we waren erg blij dat ze niet verder wilden!) Op de terugweg kwamen we nog 2 hertjes tegen die lekker van de blaadjes aan de bomen aan het peuzelen waren. Je kunt merken dat amerikanen dat allemaal maar gewoon vinden, die lopen gewoon hard voorbij, terwijl wij er zo van kunnen genieten! Weer terug bij de lodge hadden we wel zin in een ijsje en wat drinken. Het was inmiddels al weer kwart over 11 dus de mannen zouden ook wel weer op de terugweg konden zijn. Drie jaar geleden hebben Julian en ik nl. Angels Landing een keer gelopen en daar hadden we ook zo'n 3 uur over gedaan. Dus op het terras hielden we de shuttle bussen die vanuit de canyon kwamen goed in de gaten of we daar Jos en Julian in zagen zitten. Ondertussen hadden we een supergrote softijs gehaald. Bij bus 6 spraken we af, dat we nog 1 bus zouden wachten en de volgende bus terug naar het hotel zouden nemen en laten ze nu net in die ene bus zitten! Amelie en Thijs renden vanaf het terras naar de bus om ze te roepen, want ze hadden ons niet gezien. Ik had gisteravond verteld dat de wandeling best mee viel, alleen de wiggles en natuurlijk de laatste klim langs de touwen vond ik wel zwaar (en zo herinner ik het me ook echt), maar dat was dus echt niet zo... Het was heel zwaar geweest, maar wel supermooi en ze waren blij dat ze het gedaan hadden. Laten we het ermaar op houden dat de warmte de wandeling zwaarder maakte (of dat ik een heel goede conditie had 3 jaar geleden!!!)

  

  

We zijn nog even met z'n allen op het terras van de Zion Lodge blijven zitten en hebben daar frietjes en cola besteld. Toen dat op was, hebben we de shutlle terug gepakt naar het visitor centre. Daar zijn we met z'n zessen in de auto van Jos gestapt. Bij het hotel aangekomen, zijn Amelie en Thijs meteen het zwembad in gedoken. Thijs heeft daarna nog even een middagdutje gedaan, want het is best vermoeiend wandelen en dan ook nog eens 4 uur zwemmen! 

's Avonds hebben we heerlijk gegeten bij Oscar's Cafe. Ik ben zo blij dat mijn zus hier is, want we bestellen gewoon alleen maar verschillende lekkere voorgerechten die we samen delen. Life is good!